Po co Jozue dostał nowe imię?

Przeciwnicy imienia, Jeszu czasem zarzucają, że było ono pospolite, czyli popularne, że dużo osób je nosiło i dlatego ich zdaniem w tym imieniu nie ma nic nadzwyczajnego. Niestety takie osoby zapominają, że imię to zostało przygotowane specjalnie dla Chrystusa. Po raz pierwszy dostał je Jozue od Mojżesza. Miało to związek z rolą, do jakiej był powołany syn Nuna, czyli z wprowadzeniem potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba do ziemi obiecanej. 

"Oto imiona mężów, których Mojżesz posłał celem rozpoznania kraju. Ozeaszowi, synowi Nuna, dał później Mojżesz imię Jozue." Liczb 13:16, według Biblii tysiąclecia 5 wydanie. 

Sprawdziłem treść manuskryptów udostępnioną w Internecie i oba imiona w tym powyższym przekładzie, podobnie jak i w innych, są zmienione.

Tak wygląda skan z interesującego nas fragmentu.

A tak naprawdę wyglądają te imiona. 

להושע - יהושע

Na skanie są podane wersje interpretacji a nas interesuje prawda dlatego usuwamy kropki, przecinki i kreski i nie akceptujemy tego co nam podsuwają i co widzimy? Oba imiona różnią się tylko jedną literą. Tymczasem nam podsuwa się takie imiona: Oszea i Jozue lub Jehoszua. Jeśli przeprowadzimy transliteracje, czyli przełożymy literka po literce to wychodzi nam zupełnie, co innego. Wszystkie litery są identyczne, za wyjątkiem pierwszych. W starym imieniu jest „L” a w nowym „J”. Tymczasem w imieniu Oszea w ogóle nie ma litery „L”. A jest to jedyne miejsce w Pismach, z którego dowiadujemy się jak miał na imię wcześniej Jeszu syn Nuna.

Musimy dać się zbawić!

„Niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jeszu Pomazańca Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym musimy się zbawić.” Dzieje 4:10-12 

Tłumacze dosłownego Grecko-polskiego przekładu Nowego Testamentu (wyd. Vocatio) oddali sens 12 wersetu w sposób dający dużo do myślenia.

I nie jest w innym nikim zbawienie ani bowiem imię jest drugie pod niebem dane w ludziach w którym trzeba dać_się_zbawić my.

Widzimy więc wyraźnie że tłumacze starali się oddać treść słowo w słowo ale gdy trafili na „zbawienie” musieli użyć kilku słów by oddać głębię treści. Nie mieli przy ty interesu teologicznego gdyż takie oddanie tego tekstu w żaden sposób nie przysłuży się dogmatom kościelnym a wręcz przeciwnie. To tłumaczenie ujawnia lekką manipulację, z jaką spotykamy się w popularnych tłumaczeniach tego fragmentu. Przede wszystkim pojawia się tam słowo „trzeba”, które można też oddać słowem „musi’ tymczasem popularne przekłady przekazują nam możliwość a nie przymus.

Izrael - bestia czasów końca.

"I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze." - Objawienie 13:1

We wcześniejszych artykułach wyjaśniłem, że Bestia to sztuczne państwo Izrael. Nie będę, więc teraz przypominał tych argumentów zwłaszcza, że jest ich bardzo dużo, zachęcam do odszukania tych tematów póki są dostępne w Internecie. Zauważyłem, bowiem że powoli, ale systematycznie znikają z Internetu najciekawsze tematy dotyczące Żydów. Czasem znajduję jakiś demaskatorski artykuł, w którym są podane liczne źródła, ale po naciśnięciu w link okazuje się, że źródła już nie istnieją. 

Bestia wyszła z morza lub od morza gdyż takie tłumaczenie także jest prawidłowe. Morze w księdze Objawienia jest po prostu morzem, ale woda jest tłumaczona, jako ludy, tłumy, narody, języki (Objawienie 17:15). Bestia faktycznie wychodzi z abyssos, który przeważnie tłumaczymy na czeluść lub otchłań (Objawienie 11:7), ponieważ wcześniej miała śmiertelną ranę (70r. Objawienie 17:8,11) i nie było jej, teraz wróciła (1948r.). Według posłańca Pawła otchłań jest za morzem gdyż cytując i omawiając księgę Prawa parafrazuje ją a zamiast „Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam” pisze „Któż zstąpi do Otchłani? - oczywiście po to, by Chrystusa wyprowadzić spośród umarłych” (Prawa 30:13, Rzymian 10:6,7). W proroczej terminologii pełnej symboli stwierdzenie, że Bestia wychodzi z morza i jednocześnie z otchłani nie jest sprzecznością, wręcz przeciwnie świadczy o niesamowitej zgodność Pism, trzeba tylko te Pisma znać. 

Potwór posiada siedem głów a każda z nich to oddzielna potęga władająca ziemią w swoim czasie. Te siedem głów to także siedem wzgórz. Takie wyjaśnienie znajdujemy w 17 rozdziale księgi Objawienia. 

Izrael zniszczy Babilon Wielki.

Ponieważ artykuły piszę w odcinkach a różne tematy są ze sobą przemieszane, więc możesz się troszkę pogubić. Na przykład spotkałem się z pytaniem jak to możliwe, że Babilon Wielki i bestia z Objawienia to Żydzi a mimo to mają jedni zwalczać drugich. Czytelnicy czasem widzą w tym sprzeczność. Twierdzą, że Żydzi pomagają sobie i są wyjątkowo zjednoczeni. Wyjaśniam, więc że Żydzi pomagają przede wszystkim sobie, czyli każdy sobie sam. Co prawda czasem jednoczą się przeciw innym narodom (gojom), ale wewnętrznie są bardzo skłóceni. Między sobą toczą wojnę na śmierć i życie. Nie ma w tym nic nowego. Jeśli poczytamy o wojnie żydowskiej z 70 roku po Chr. to zobaczymy, że już wówczas niewierny Izrael mordował się nawzajem. Tylko w momentach najsilniejszych ataków wojsk rzymskich na krótko jednoczyli się przeciw wspólnemu wrogowi. Skłonność do rywalizacji jest tym większa im bardziej wspólny wróg jest daleko. Teraz, gdy Żydzi, jako społeczność mają olbrzymie wpływy na świecie zaczyna się ponownie miedzy nimi rywalizacja. 

Dzisiaj nie ma już prawdziwych potomków Jakuba (Izraela) są głównie prozelici, którzy nawet nie pochodzą od Abrahama. Przed II wojną światową społeczność Żydów dzieliła się na wiele grup, ale dwie były szczególne. Żydzi pochodzenia Chazarskiego (Aszkenazyjczycy) stanowili 92% wszystkich Żydów i oni w całości są prozelitami niepochodzącymi od Jakuba. Pod względem genetycznym nie są oni Izraelitami. Druga grupa stanowiąca tylko 8% wszystkich Żydów jest określana, jako Żydzi Sefardyjscy. Ta grupa jest mieszanką etniczną w skład, której wchodzą potomkowie Abrahama, choć niekoniecznie Jakuba. Do nich należą prozelici edomscy a także jakąś część stanowią prawdziwi potomkowie Izraela. 

Między Sefardyjczykami a Aszkenazyjczykami jest ukryta wrogość. Żydzi sefardyjscy to dziś główny składnik Babilonu Wielkiego. Za nimi ciągnie się tradycja wywoływania wojen przez finansowanie królów zarówno chrześcijańskich jak też muzułmańskich. Stąd określenie Nierządnica gdyż uprawiali nierząd z królami ziemi.