środa, 25 lipca 2012

Jeszu w greckim dialekcie koine

Wrogowie imienia Jeszu dwoją się i troją by podważyć jego prawidłowe brzmienie. Jednym z ich zarzutów jest, że drugą literę w tym imieniu “e” powinno się czytać, jako “i” czyli nie Jesu (gr. Jesus) tylko Jisu (Jisus). Na poparcie pokazują, że w niektórych językach np. rosyjskim tak właśnie się wymawia to imię. Trudno jednak na podstawie tego, co piszą i mówią ustalić, w co naprawdę wierzą gdyż jeszcze niedawno twierdzili, że modlą się do Jesus’a a chrzest planują w imię Jesu. Można też obejrzeć filmy, w których posługują się imieniem Jezus. Odnoszę, więc wrażenie (nie tylko ja), że mocno się pogubili. Gdyby, więc wierzyli w to, co teraz piszą to powinni wziąć chrzest w imieniu Jisu lub ogłosić (jak inne religie), że to bez różnicy, jakie imię się używa byle wiedzieć, kogo ma się na myśli.

Jesu czy Jisu?
Główny argument to odnośnik do strony, którą prowadzi uczeń XIV Liceum Ogólnokształcącego im.Stanisława Staszica w Warszawie. Nie mam nic przeciw młodym zdolnym uczniom przeciwnie jestem pełen podziwy dla tak pożytecznej pasji, jakiej poświęcił się ten młody człowiek. Jednak nie mówimy o kimś, kto ma dorobek naukowy i sam doszedł do ciekawych wniosków, lecz o kimś, kto prawdopodobnie skopiował lub streścił materiał z jakiejś publikacji a my nie wiemy czy zrobił to dokładnie.

Wróćmy do głównego argumentu, który zaczerpnięty z tej strony brzmi:

kliknij żeby powiększyć

“Η η
τα (ēta).
Zawsze długie "e". W grece okresu koine zaczęła być wymawiana jak krótkie "i" i tak pozostało do dziś.”
Tekst ten jest bardzo ogólny. Nawet, jeśli jest zgodny z prawdą to i tak z tego zdania nie wynika, w którym okresie doszło do zmiany w wymowie tej litery “e” na “i”. Język koine był żywy przez prawie 2000 lat od IV w przed Chrystusem do XV po Chrystusie. Oczywiście, że w tak długim okresie przechodził zmiany i jedną z nich była ta, o której teraz piszemy. Za chwilę dowiemy się, kiedy doszło do tej zmiany z powodu, której nawet Grecy nie wymawiają dziś imienia Pana prawidłowo. Weźmy pod uwagę ważne fakty, które rzucą nam światło na prawdę.

wtorek, 3 lipca 2012

"Badajcie, co jest miłe Panu" cz.1


Czy Pan nasz i Pomazaniec Boży otrzymał imię greckie czy hebrajskie? Czy ważne jest jak się imię wymawia czy jak się pisze?

Opinie w tym temacie można podzielić na:
1. Pan otrzymał hebrajskie imię, ale to bez różnicy gdyż w każdym języku są inne imiona przypisane Synowi Bożemu
2. Pan nasz otrzymał greckie imię gdyż w tamtych czasach hebrajski był juz martwym językiem
3. Pan nasz otrzymał imię hebrajskie, które w każdym języku brzmi tak samo, ale pisze się je inaczej

Jestem przekonany o słuszności tego ostatniego twierdzenia, czyli Pan dostał imię od Ojca (Mateusza 1:21, Łukasza 1:31; 2:21) za pośrednictwem anioła (zwiastuna). Jest to jedno imię (Dzieje 4:12), które powinniśmy zapisywać w różnych językach i przy użyciu różnych alfabetów w taki sposób by jak najdokładniej oddać prawidłowe brzmienie. Imieniem nie jest sposób jego zapisywania tylko sposób wymawiania stąd w czasem pytanie o imię przybiera formę “jak na ciebie wołają?