Czy Septuaginta jest natchnionym tłumaczeniem Starego Testamentu?

Powstanie Septuaginty pod wpływem Ducha Świętego jest tematem, nad którym zastanawiam się już dłuższy czas. Jestem świadomy, że tekst hebrajski Starego Testamentu jest napisany w taki sposób, że można go interpretować na kilka sposobów. Nie został tak specjalnie napisany. Po prostu ten język taki jest a przynajmniej był kiedyś, bo dziś reanimując hebrajski rozbudowano go. W dawnych czasach był on dużo uboższy. Nie ma w tym nic dziwnego, każdy język ulega stopniowej rozbudowie. Do największej zmiany doszło po niewoli babilońskiej, gdy izraelici po powrocie przeszli na alfabet babiloński, porzucając swój staro-hebrajski. Ten skok w jego rozwoju pokazuje nam, że nie można współczesnego pisma hebrajskiego traktować jakby pochodziło od Boga chyba, że od jakiegoś babilońskiego bożka. Kabaliści, czyli czarodzieje lub jak kto woli magowie przypisali temu alfabetowi moc tajemną, co jeszcze bardziej podkreśla ich odstępstwo. Kabała sprawiła, że hebrajski stał się narzędziem służącym złemu po prostu zbezcześcili ten język. 

Powrotem z niewoli babilońskiej kierowali dwaj agenci królestwa Persów. Nazywam ich agentami za historykiem żydowskim Shlomo Sandem, który nie ukrywa, że ci dwaj zaprowadzili w Izraelu nową religię, judaizm. Poprzednią wiarę Izraelitów dla odróżnienia nazywamy mozaizmem od Mojżesza. W książce, „Kiedy i jak wynaleziono naród żydowski” profesor Shlomo Sand, Ezdrasza nazywa wprost separatystą i twórcą judaizmu. Właśnie w tym czasie ci dwaj perscy agenci wprowadzają nowy alfabet w miejsce staro-hebrajskiego. Nie ma w tym nic nadzwyczajnego my także zaadaptowaliśmy alfabet łaciński na nasze potrzeby, dla przekazania treści nie ma to większego znaczenia. Problem pojawia się gdybyśmy ten lub inni alfabet zaczęli darzyć wyjątkową czcią a tak właśnie jest w żydowskiej magi nazywanej kabałą. Podczas powstania judaizmu doszło do zaostrzenia przepisów religijnych i przeredagowania części Starego Testamentu. Powstały też zupełnie nowe księgi, które chwalą Ezdrasza i Nehemiasza. Zwróć jednak uwagę, że nie byli oni prorokami a więc nie posiadali autoryzacji z góry. Żaden prorok przemawiający w imieniu Boga ich nie autoryzuje oni sami siebie chwalą w pismach, które piszą. 

Jeszu w greckim dialekcie koine

Wrogowie imienia Jeszu dwoją się i troją by podważyć jego prawidłowe brzmienie. Jednym z ich zarzutów jest, że drugą literę w tym imieniu “e” powinno się czytać, jako “i” czyli nie Jesu (gr. Jesus) tylko Jisu (Jisus). Na poparcie pokazują, że w niektórych językach np. rosyjskim tak właśnie się wymawia to imię. Trudno jednak na podstawie tego, co piszą i mówią ustalić, w co naprawdę wierzą gdyż jeszcze niedawno twierdzili, że modlą się do Jesus’a a chrzest planują w imię Jesu. Można też obejrzeć filmy, w których posługują się imieniem Jezus. Odnoszę, więc wrażenie (nie tylko ja), że mocno się pogubili. Gdyby, więc wierzyli w to, co teraz piszą to powinni wziąć chrzest w imieniu Jisu lub ogłosić (jak inne religie), że to bez różnicy, jakie imię się używa byle wiedzieć, kogo ma się na myśli.

Jesu czy Jisu?
Główny argument to odnośnik do strony, którą prowadzi uczeń XIV Liceum Ogólnokształcącego im.Stanisława Staszica w Warszawie. Nie mam nic przeciw młodym zdolnym uczniom przeciwnie jestem pełen podziwy dla tak pożytecznej pasji, jakiej poświęcił się ten młody człowiek. Jednak nie mówimy o kimś, kto ma dorobek naukowy i sam doszedł do ciekawych wniosków, lecz o kimś, kto prawdopodobnie skopiował lub streścił materiał z jakiejś publikacji a my nie wiemy czy zrobił to dokładnie.

Wróćmy do głównego argumentu, który zaczerpnięty z tej strony brzmi:

kliknij żeby powiększyć

“Η η
ἦτα (ēta).
Zawsze długie "e". W grece okresu koine zaczęła być wymawiana jak krótkie "i" i tak pozostało do dziś.”
Tekst ten jest bardzo ogólny. Nawet, jeśli jest zgodny z prawdą to i tak z tego zdania nie wynika, w którym okresie doszło do zmiany w wymowie tej litery “e” na “i”. Język koine był żywy przez prawie 2000 lat od IV w przed Chrystusem do XV po Chrystusie. Oczywiście, że w tak długim okresie przechodził zmiany i jedną z nich była ta, o której teraz piszemy. Za chwilę dowiemy się, kiedy doszło do tej zmiany z powodu, której nawet Grecy nie wymawiają dziś imienia Pana prawidłowo. Weźmy pod uwagę ważne fakty, które rzucą nam światło na prawdę.

Co znaczy imię Jeszu?

W przeciwieństwie do tego, co twierdzą wrogowie imienia Jeszu imię to ma znaczenie i to bardzo ważne. Kiedy poznasz znaczenie imienia, Jeszu zrozumiesz, że Bóg dał je świadomie swojemu Synowi. Zrozumiesz także, że zamiana tego imienia na inne jest zmianą treści dobrej nowiny. Jedynie szatanowi mogło zależeć na podmianie imienia Chrystusa.

Jednym z kluczowych wersetów podkreślających jak bardzo ważne jest zwracanie się do Pomazańca jego prawdziwym imieniem Jeszu jest list do...

Rzymian 10: (9) Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jeszu jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. (10) Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. (11) Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. (12) Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. (13) Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.

Prawdziwe imię Zbawiciela.

Do rozważań nad prawidłową formą imienia naszego Zbawiciela posłużę się książką Greka Nowego Testamentu Grzegorza Szumockiego. Można nabyć ją w wydawnictwie Vocatio.

Imię Jesus w języku greckim.


Forma podstawowa imienia Jeszu po grecku.
Ι - i
η - e
σ - s
ου - u (dyftong)

Grecki sposób zapisywania imienia Zbawiciela i dla porównania współczesna polska wersja:

• mianownik (nominativus) Jesu-s  Jezu-s
• dopełniacz (genetivus)     Jesu     Jezu-sa
• celownik (dativus)            Jesu      Jezu-sowi
• biernik (accusativus)        Jesu-n   Jezu-sa
• wołacz (vocativus)           Jesu      Jezu (nowoczesna forma Jezusie)
• 
  

Dociekliwi zauważą że w języku greckim brakuje:

• narzędnik ((z) kim? (z) czym?)          Jezusem
• miejscownik (o kim? o czym?)          Jezusie

Modlitwa Pańska po grecku

Dziś mała niespodzianka.

Zamieszczam modlitwę „Ojcze nasz”, zwaną też „Pańską” lub wzorcową, w języku greckim z własnym tłumaczeniem i sposobem wymawiania. To mój prezent dla Ciebie czytelniku. Mam nadzieję, że możliwość nauki tej modlitwy w oryginale (?) spodoba się Tobie i mam nadzieję, że skorzystasz z okazji by to zrobić. Warto ćwiczyć pamięć zwłaszcza ucząc się tak pięknych tekstów.

Zauważyłem, że trudno jest znaleźć w Internecie prawidłowy sposób wymawiania tej modlitwy. Sporo osób szuka kontaktu z ludźmi mówiącymi po grecku by oni im powiedzieli jak wymawiać tą modlitwę. Warto, więc pamiętać, że dzisiejsza greka różni się od tej biblijnej i sami Grecy muszą uczyć się tej biblijnej wersji. Z tego powodu znajomość współczesnej greki nie gwarantuje prawidłowego wypowiadania tej modlitwy i dlatego ta wersja zamieszczona przeze mnie różni się od tego co możesz usłyszeć w Grecji.

W pisowni polskiej wymowy zaznaczyłem nieco mniejszą czcionką literę „h” gdyż ona nie występuje w tekście, ale jest to tak zwany głośny przydech, który brzmi jak nasze polskie „h”. W przypadku, gdy „h” występuje po „t” np. genetheto (γενηθήτω) to „h” jest bardzo słabe i można go nie wymawiać. 

"Aby na imię Jeszu zgięło się każde kolano"

Kiedy odkryłem, że imię Jeszu jest prawdziwym imieniem, w którym mamy zbawienie dzięki odpuszczeniu naszych grzechów to spotkałem się z najróżniejszymi zarzutami. Jeden z nich brzmiał „Apostołowie nie użyli „sz”, lecz „s”, pisali, bowiem Jesu”. Dla osoby spragnionej dokładnie wielbić naszego Pana już sam fakt, że imię Jezus nie występuje w żadnym manuskrypcie biblijnym jest dostatecznym dowodem na fałszywość tego imienia, ale sporo osób nie tyle stało się zwolennikami imienia Jezus, co bardziej przeciwnikami imienia Jeszu. Szukali, więc każdego argumentu by podważyć zaufanie do biblijnego imienia pozostawionego nam przez pisarzy biblijnych.

Faktem niepodważalnym jest, że:

1. W pismach hebrajskich imię naszego Pana posiada literę, która czyta się, jako „sz”.

2. W alfabecie greckim nie było takiej litery ani sposobu by ja zastąpić.

3. Najbardziej podobna litera w alfabecie greckim jest „s”.

Jeśli jednak prawdą jest, że pisarze biblijni używali „s”, gdy było potrzebne „sz” to w innych miejscach powinniśmy znaleźć potwierdzenie tej reguły.

Weźmy, więc wielkiego proroka i przywódcę Izraela Mojżesza. W hebrajskiej wersji swego imienia ma on dokładnie tą samą literę „sz”, co nasz Pan w swoim imieniu. W jaki sposób oddano ją w pismach greckich?


Zdaniem Uczonych w Piśmie to hebrajskie słowo czyta się Mosze a z greckich zapisków wynika, że zapisano je jako Mouses. Oczywiście na końcu zwyczajem greków każde imię męskie ma dodatkowo „s”, ale pomijając ten sztuczny dodatek to w pismach greckich nowego przymierza mamy bardzo dokładnie oddane imię Mojżesza.

Mosze - hebrajki
Moise – grecki (czyta się Mojsze)

To co nas w tym miejscu interesuje to fakt, że posłannicy (apostołowie) użyli „s” w zastępstwie brakującej w greckim alfabecie litery „sz”. Oczywiście nadal wymawiali prawidłowo Mousze podobnie jak Polacy wiedzą jak czytać New York czy George Michael mimo że są to nazwy obce.

Używanie „s” zamiast „sz” było czymś oczywistym gdyż nie było innej, lepszej możliwości. Niektóre imiona uległy trwałym zmianą z powodu większej popularności greckich wersji. To doprowadziło do przekłamań i tak zamiast Szemuela mamy Samuela. Jednak inne imiona nie są tak ważne jak imię naszego Pana.

Filipian 2: (9) Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, (10) aby na imię Jeszu zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. (11) I aby wszelki język wyznał, że Jeszu Pomazaniec jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.

________________________
krzysztof król - napisz do mnie
Zapraszam na stronę Świadkowie Jehowy poznają prawdę