niedziela, 5 marca 2017

Skąd się wzięły imiona Jehoszua i Jeszua?


Imię Jehoszua wzięło się z błędnej interpretacji pisma hebrajskiego. Sekta żydowska zwana masoretami, czyli strażnikami tradycji, opracowała system znaków, który narzucał czytelnikowi sposób odczytywania tekstów biblijnych. Masoreci nie byli obiektywni w swoich pracach i tam gdzie brakowało im wiedzy wymyślali swój sposób. Dziś większość badaczy Pisma Świętego przyjęła ich metodę odczytu testów jako obowiązującą. Hebraiści wyszli z założenia, że skoro i tak nie wiadomo jak odczytywać starożytne teksty, to czemu nie przyjąć gotowego już systemu.

Niestety masoreci zrobili kilka poważnych błędów, które doprowadziły do kolejnych błędów. Powstała piramida błędów, co ładnie widać przy imieniu o którym mówimy.

Żeby zrozumieć jak poważne błędy robili masoreci to wystarczy przypomnieć że imię Jehowa jest ich wymysłem, który później przyjęła masoneria i świadkowie Jehowy. Dziś wiemy, że na pewno jest to fałszywe imię. Właśnie z tego imienia wyprowadzono imię Jehoszua.

Imię Jozuego w najstarszej pisowni hebrajskiej, jaka dotrwał do dnia dzisiejszego, to niestety wersja przekazana nam przez sektę masoretów i wyglądała tak:


יהושע

י – j lub i, e
ה – nieme lub słabiutkie h, albo a, e, o
ו – w lub o, u
ש – sz lub s
ע – nieme
Poprawność tego co napisałem można sprawdzić poniżej w zamieszczonej przeze mnie tabelce (na samym dole) lub na stronie zajmującej się językiem hebrajskim: http://www.iwrit.pl/alefbet.php

Porównajmy różne sposoby odczytywania tego imienia.
hebrajski
grecki
polski
masorecki
popularny
י
I
J
Je
Je
ה
e
a lub e
ho
ho
ו
s
w
wo

ש
u
sz
szu
szu
ע


a
a

Widzimy wyraźnie na podstawie zamieszczonej tabeli, że nie ma 'a' na końcu. Nie zrobili tego pisarze greckiej Septuaginty i nie pisali tego 'a' apostołowie w Nowym Testamencie. Jednak w wersji sekty masoreckiej jest takie 'a'. Wszystkich tych którzy dziś bronią 'a' na końcu należy uznać za spadkobierców masoretów, a nie pierwszych sług pomazańcowych.

Żeby zrozumieć powagę tego błędu zobaczmy jak ewoluowało to imię od masoretów do dzisiejszej najpopularniejszej formy.
Masoreci zauważyli, że w imieniu jakie Jozue dostał trzy pierwsze litery są identyczne jak w imieniu Boga, więc jako wyznawcy boga Jehowa, wstawili JE – Ho – WO – sz – u – a . Z tej długiej wersji powstały krótsze. 1000 lat po śmierci Jozuego zmieniono alfabet i prawdopodobnie zasady czytania. Prorocy mogli jeszcze stawiać opór tym nowinkom, ale po jakimś czasie już wszyscy pisali i czytali według nowych zasad, o starych wszyscy zapomnieli, a nawet nowe zaczynały się starzeć, ponieważ wypierała je greka. W tym okresie imię Jozuego zostało nie tyle skrócone, co jedna litera zmieniła położenie

ישוע

י – J lub i, e
ש – sz lub s
ו – w lub u, o
ע - nieme

Ostatnia litera ajin jest nie ma, ale masoreci sugerowali, by ją czytać jako 'a' i wiele osób uznało, że nie widzą powodu, by tego nie robić. Jest to jednak wpływ żydowskiej sekty, a nie poprawny sposób odczytania tej litery. W ten sposób powstały współczesne wersje.


hebrajski
grecki
polski
masorecki
popularny
י
I
J
Je
J
ה
e
e
ho
e
ש
s
sz
sz
sz
ו
u
u
u
u
ע


a
a


Ponieważ 'a' nie było wymawiane, więc po jakimś czasie imię to uległo kolejnemu uproszczeniu i zaczęto je pisać bez ajin na końcu. W takiej wersji znajdujemy to imię w literaturze żydowskiej. Żydzi jednak nie wymawiali tego imienia, tylko na jego widok wypowiadali zaklęcie, „niech jego imię pójdzie w zapomnienie”. Żeby łatwiej zapamiętać zaklęcie wymyślili je zaczynając każde słowo od kolejnej litery imienia JESZU, z tym że niedokładnie im to wyszło, ponieważ ostatnie słowo zaczynają od litery 'w', a w imieniu Pana czytamy tą literę jako 'u'.

Skrócona wersja imienia Jeszu zachowała się także w hebrajskiej wersji ewangelii Mateusza. Przeciwnicy Jeszu sugerują że nie można wierzyć tej wersji ewangelii ponieważ posiadamy kopie pozostawioną przez człowieka kwestionującego wiarę chrześcijan. Jest to rozumowanie bardzo przewrotne biorąc pod uwagę, że te same osoby całkowicie ufają sekcie żydowskich masoretów. Człowiek który pozostawił nam hebrajską wersję ewangelii Mateusza prowadził dyskusje z nawróconymi na chrześcijaństwo żydami, dlatego jego wersja jest wymieszana z komentarzem. Udowadniał on za pomocą tej ewangelii że nauka o trójcy jest sprzeczna z ta księgą. Wygląda na to, że dyskusja była prowadzona między żydami nie tylko potrafiącymi czytać po hebrajsku, ale także znającymi księgę Mateusza. Gdyby bowiem księga ta nie miała poważania wśród chrześcijańskich żydów, to cały trud włożony w argumentację, byłby daremny, bo zostałby obalony jednym zdaniem: „dysponujesz fałszywą wersją ewangelii” i koniec dyskusji. Błędne umieszczenie imienia Jeszu byłoby natychmiastowym sygnałem takiego fałszerstwa, gdyby oczywiście było błędne. Żyd fałszując ewangelię w celu użycia jej do nawracania żydów na judaizm nie użyłby obraźliwego imienia, bo to by uniemożliwiało dalszą dyskusję, a samą ewangelię by kompromitowało jako fałszywą. Tak jednak się nie stało, co w znaczący sposób podnosi wiarygodność tej księgi. Jeszu to prawdziwa, choć w pisowni skrócona, wersja imienia Syna Bożego.

Omawiana przez nas wersja Jehoszua jest pozostałością masoreckiej wersji tego imienia. Nie było by tej wersji gdyby nie wiara masoretów w boga o imieniu Jehowa. Wersja Jeszua jest pozostałością po apostołach, ale z dodatkiem masoreckiego 'a' na końcu, co ma zmylić ortodoksyjnych żydów, że niby mesjańscy żydzi wierzą w innego Chrystusa niż chrześcijanie, bo każdy żyd wie, że chrześcijanie wierzą w Jeszu. Niestety mają rację, twierdząc że wierzą w innego Chrystusa, ponieważ wypierając się imienia Pana wyparli się też Jego samego i Ojca, który mu te imię nadał.

Film, w którym, w czwartej minucie mesjański żyd wypiera się Pana Jeszu, twierdząc, że on wierzy w Jeszua. 



tabelka ze strony iwrit.pl
Lp.
drukowane
ręczne
nazwa
WSP
ML
WL
1
א
alef
nieme
a, e
1
2
ב
bet
wet
b
w
-
2
3
ג
gimel
g
-
3
4
ד
dalet
d
-
4
5
ה
he
h
lub nieme
a, e, o
5
6
ו
waw
w
o, u
6
7
ז
zajin
z
-
7
8
ח
chet
ch
-
8
9
ט
tet
t
-
9
10
י
jod
(jud)
j
i, e
10
11
(כ (ך
kaf
chaf
k
ch
-
20
12
ל
lamed
L
-
30
13
(מ (ם
mem
m
-
40
14
(נ (ן
nun
n
-
50
15
ס
samech
s
-
60
16
ע
ajin
nieme
-
70
17
(פ (ף
pe
fe
p
f
-
80
18
(צ (ץ
cadi
c
-
90
19
ק
kof
k
-
100
20
ר
resz
r
-
200
21
ש
szin
sin
sz
s
-
300
22
ת
taw
t
-
400
Lp.
drukowane
ręczne
nazwa
WSP
ML
WL






6 komentarzy:

  1. Czy mógłby Pan wskazać hebrajskie źródło, w którym imię Jozuego miałoby pisownię z waw po szin ?

    OdpowiedzUsuń
  2. http://biblehub.com/text/deuteronomy/3-21.htm
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Witaj ponownie.
    Ostatnio znalazłem taki komentarz Żyda mesjanistycznego Davida H. Sterna na temat imienia Zbawiciela:
    Ten werset (Mt 1,21) jest przykładem semityzmu (wtrętu hebrajskiego lub aramejskiego) wprowadzone-literalnie do tekstu greckiego. Stanowi mocny dowód na rzecz teorii, w myśl której za zachowanymi manuskryptami greckimi stoi ustna lub pisemna tradycja hebrajska lub aramejska, gdyż podane tu wyjaśnienie imienia Jeszui ma jakikolwiek sens tylko w języku hebrajskim lub aramejskim; po grecku (czy po polsku) nie tłumaczy niczego.
    Hebrajskie słowo oznaczające „on zbawi" to joszia', o tym samym źródłosłowie hebrajskim (jud-szin-'ain) co imię Jeszua (jud-szin -waw-'ain). W ten oto sposób imię Mesjasza znajduje wyjaśnienie w Jego posłannictwie. Z etymologicznego punktu widzenia imię Jeszua jest skróconą wersją imienia fehoszua (po polsku Jozue), oznaczającego „JHWH zbawia", jest również męską formą hebrajskiego słowa jeszu'a,oznaczającego „zbawienie".
    W przekładzie BT werset ten ma następujące brzmienie: „[...] nadasz [Mu] imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". Z punktu widzenia naszego języka niczego to nie wyjaśnia, bo zbawianie ludzi od grzechów tyle samo ma wspólnego z brzmieniem imienia Jezus, co np. z imionami Franciszek lub Edward. Również greka niczego tu nie wyjaśnia. Jedynie w jeżyku hebrajskim lub aramejskim takie wyjaśnienie jest wyjaśnieniem.
    We współczesnej hebrajszczyźnie Jeszua jest zwykle przez niewierzących określany imieniem Jeszu (jud-szin-waw, bez 'ain). Werset ten pokazuje także, dlaczego wersja „Jeszu” jest nie do przyjęcia — nie zawiera ona bowiem wszystkich trzech liter hebrajskiego źródłosłowu josia'. Sprawa jest jednak godna dalszych badan.
    Zdaniem profesorów Davida Flussera i Shmuela Safira, Żydów ortodoksyjnych, imię Jeszua' było w istocie przez galilejskich Żydów z I wieku wymawiane jak Jeszu. Na podstawie 26,73 wiadomo nam, że Żydzi galilejscy mówili innym dialektem niż Żydzi judzcy. Według Flussera (Jewish Sources in Early Christianity, MOD Books, POB 7103, Tel Aviv 61070, 1989, s. 15). Galilejczycy nie wymawiali hebrajskiej litery 'ain na końcu wyrazu, podobnie jak np. w dzisiejszej angielszczyźnie, w dialekcie cockney, nie wymawia się „h” na początku słowa. Zamiast więc mówić „Jeszua” mówili „Jeszu”. I bez wątpienia niektórzy zaczęli w ten sposób zapisywać to imię.
    Jednakże na tym sprawa się nie kończy. W antychrześcijańskiej polemice żydowskiej zwyczajem stało się nieużywanie prawidłowego imienia Jeszui, ale rozmyślne i świadome posługiwanie się zniekształconym imieniem Jeszu, ktoś bowiem spostrzegł, że Jeszu to zarazem Akronim składający się z pierwszych liter hebrajskiej obelgi Jimach sz'mo w'zichro (Niech jego imię będzie wymazane z pamięci” - słowa te bazują na ostatnim zdaniu z Psalmu 109,13 i rozwijają je). W ten sposób słowo Jeszu stało się swoistym zaszyfrowanym zaklęciem przeciwko chrześcijańskiej ewangelizacji. Ponadto ponieważ w kręgach judaizmu niemesjanistycznego Jeszua zaczął w końcu uchodzić za fałszywego proroka, bluźniercę i bałwochwalcę, mylnie czczonego jako Bóg, i ponieważ Tora mówi: „Nie będziesz nawet mawiał imion ich bogów” (Wyjścia 3,13), imię Mesjasza celowo wymawiano błędnie. Dziś większość Izraelczyków mówi Jeszu w przekonaniu, że to poprawne imię tego człowieka i nie czyni tego z zamiarem urażenia kogokolwiek. Imię Jeszu – podobnie jak Jesus po angielsku (czy Jezus po polsku) – Żydom kojarzy się z „bogiem, którego czczą poganie”.
    Ale Josef Vaktor reinterpretuje jen akronim na chwałę Jeszui: Jitgadal sz'mo umalchuto! (Niech Jego imię i królestwo będzie wywyższone!”)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sam widzisz , że tak zwani uczeni sami sobie zaprzeczają, skoro Galilejczycy mówili Jeszu to weź pod uwagę, że wszyscy apostołowie byli Galilejczykami oprócz Judasza, no to ja wole mówić jak apostołowie a nie Judasz, Jeszu nie jest akronimem, tylko litery hebrajskie mogą być traktowane jako akronim z tym że ostatnia litera w przekleństwie jest odczytywana jako 'W' a w imieniu jako 'U' więc sam widzisz że imię nie jest akronimem tylko sposób jego zapisywania, a przykład który podałeś na końcu pokazuje że to kwestia umowna gdyż można te litery odczytać także na chwalę Jeszu. W swoich badaniach znlazłe informację z XVII wieku, że żydzi nie wymawiali JESZU tylko Isszu, jeśli już musieli to zrobić, częściej bowiem na widok tego imienia nie wypowiadali go tylko wymawiali zaklęcie. Patrząc więc na imię JESZU mówili Niech jego imię pójdzie w zapomnienie , co jest dowodem, ze to imię uważali za imię swego wroga czyli naszego Pana i Syna Bożego Jeszu.

      Usuń
  4. Przykre że zmieniają imię Pana Jeszu na coś falszywego, ale sami tym sobie szkodzą.

    OdpowiedzUsuń