niedziela, 14 grudnia 2014

Dowód wewnętrzny czyli test na prawdę.


„Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie". 

1 Tesaloniczan 5:21


„Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.”

Dzieje 17:11


Prawda nie boi się sprawdzania i testowania dlatego nie ma nic złego w sprawdzaniu co jest prawdą a co z nią się mija. Poddamy, więc testom na prawdomówność werset Mateusza 28:19. Jest to czwarta część rozważań nad tym wersetem. Zachęcam by zajrzeć do poprzednich części. Rozważamy która wersja tekstu jest prawdziwa ta mówiąca o chrzcie w imię Ojca, Syna i Ducha czy ta mówiąca o zanurzeniu w imię Chrystusa. Zaczynamy.

1. Test kontekstu.

Badając kontekst stwierdzamy, że sformułowaniu „w imię Ojca, Syna i Ducha” brakuje składniowej jakości tzn. prawdziwy sens wersetu jest zakłócony przez błąd w lingwistycznym wzorze. Jednakże jeśli czytamy jak poniżej, to cały kontekst pasuje do siebie i tenor instrukcji jest kompletny:

"Wszelka moc jest dana mi.. idźcie więc ...czyńcie uczniów w moim imieniu nauczając ich cokolwiek wam poleciłem... Ja jestem z wami..."

2. Test częstotliwości.

Czy fraza "w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego" jest użyta gdziekolwiek indziej w Biblii?
Nigdzie!

Czy Jeszu używał frazy "w moim imieniu" przy innych okazjach?

Tak 17 razy, przykłady znaleźć można w Mat 18.20, Marka 9:37,39,41, w Jana 14:14 i 26 i 16:23.

3. Test argumentu.

Czy jest jakiś argument w Biblii oparty na frazie trzyimiennej, lub chrzczeniu w potrójne imię?
Nie ma żadnego!

Czy jest jakiś argument w Biblii oparty na fakcie chrzczenia w imieniu Jeszu?

Tak! Ten argument jest użyty w 1 Koryntian 1:13

„Czy rozdzielony jest Pomazaniec? Czy Paweł za was został ukrzyżowany albo w imię Pawła zostaliście zanurzeni?"

Dla Pawła jest oczywistym, że zanurzenie odnosi do Pomazańca. Z tego wersetu, gdy jest starannie przeanalizowany, wynika, że uczniowie powinni być zanurzani w imię Tego, który był dla nich ukrzyżowany. Ojciec w swojej cudownej miłości, dał dla nas swego umiłowanego Syna, który przez Ducha został wskrzeszony. To Pan nasz Jeszu był ukrzyżowany i dlatego w Jego imieniu uczniowie mają być zanurzeni w wodzie. Ojciec nie umarł, ani Duch nie umarł, więc zanurzenie w ich imieniu jest nieuzasadnione, tak samo, jak w imieniu Pawła..

„Czyż nie wiadomo wam, że zostaliśmy zanurzeni (ochrzczeni) w Pomazańcu Jeszu, w śmierć Jego zostaliśmy zanurzeni (ochrzczeni). Daliśmy się pogrzebać razem z Nim przez zanurzenie (chrzest) w śmierci, abyśmy jak Pomazaniec zbudzony z martwych dla chwały Ojca tak samo my byśmy rozpoczęli nowe życie. Jeżeli więc przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.”

Rzymian 6:3-5


W prowadzenie do zanurzenia formuły w imię „Ojca, Syna i Ducha Świętego” jest niespójne logicznie z głoszoną ewangelią. Czciciele trójcy uznają tylko taki chrzest, który odbył się w imieniu trzech osób i tylko taki uznają za dający zbawienie. Jest to rozumowanie niezgodne z naukami posłańców którzy zdecydowanie głosili że:

"W nikim innym nie ma wybawienia, bo nie ma pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, dzięki któremu mamy zostać wybawieni."

Dzieje 4:12 


Tak, więc swoją formułką zwolennicy trójcy unieważniają naukę posłańców pomazańcowych Piotra i Jana, że tylko w imieniu Jeszu mamy zbawienie.

Bazując już tylko na tym argumencie możemy potwierdzić oryginalny tekst Mateusza 28.19, jako zawierający frazę "w moim imieniu".

4. Test analogii.

Czy jest cokolwiek w Biblii analogicznego do zanurzenia w potrójne imię?
Nie ma!

Czy jest coś analogicznego do chrztu w imię Jeszu?
Tak.

Ojciec zanurzał uczniów w Duchu Świętym, obietnicy, która przyszła według Jeszu "w Jego imieniu" (Jan 14:26), dlatego, że Pomazaniec jest "łącznikiem" zarówno w zanurzeniu wodnym, jak i w zanurzeniu duchem. Co jest wykazane w poniższych cytatach:

"Mówię wam prawdę, że konieczne jest dla was bym odszedł, bo jeśli nie odejdę, pocieszyciel nie przyjdzie do was. Ale jeśli odejdę, przyślę go wam."
Jan 16:7

"Pocieszyciel, którym jest Duch Święty, którego Ojciec pośle wam w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko cokolwiek wam powiedziałem"

Jan 14:26

"Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który nauczał o królestwie Bożym oraz o imieniu Jeszu Pomazańca, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali zanurzenie."
Dzieje 8:12

Zauważ, że zostali zanurzeni w wyniku głoszenia imienia Jeszu, a nie "Ojca i Syna i Ducha Świętego". Przez analogię my powinniśmy być zanurzani w imieniu Jeszu, gdyż to przygotowuje nas do zanurzenia Duchem, który podobnie jest dany w Jego imieniu (Dzieje 2:38-39, 19:1-5, Jana 3:3-5).

5. Test konsekwencji.

„Bo wszyscy, którzy zostaliście w Pomazańcu zanurzeni (ochrzczeni), nałożyliście na siebie Pomazańca".
Galatów 3:27

Jeśli zapoznasz się z kontekstem tych słów z listu do Galatów to przekonasz się, że dzięki zanurzeniu w imię Jeszu stajemy się synami Ojca i współdziedzicami obietnicy danej Abrahamowi. Wprowadzenie frazy w „imię Ojca, Syna i Ducha” po raz kolejny jest sprzeczne z logiką głoszonej ewangelii o zbawieniu. Zanurzenie w imię Jeszu jest nam potrzebne do usynowienia nas przez Ojca i nadania nam praw dziedzicznych po Abrahamie. Nie stajemy się współdziedzicami Ojca i Ducha Świętego. Ktoś, kto wprowadził formułę chrzcielną w „imię Ojca, Syna i Ducha” zupełnie nie rozumiał nadziei i zasady zbawienia ludzi.

6. Test praktyki.

Czy kiedykolwiek uczniowie po otrzymaniu ewangelii zanurzali w potrójne imię?
Nigdy!

Czy zanurzali w imię Jeszu? 
Zawsze.

"Piotr powiedział do nich: Okażcie skruchę i niech każdy z was da się zanurzyć w imieniu Jeszu Pomazańca ku przebaczeniu waszych grzechów"
Dzieje 2:38

“Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który nauczał o królestwie Bożym oraz o imieniu Jeszu Pomazańca, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali zanurzenie.”

Dzieje 8:12

„I rozkazał zanurzyć ich w imię Jeszu Pomazańca. Potem uprosili go, aby został jeszcze kilka dni.”
Dzieje 10:48

„Gdy to usłyszeli, przyjęli zanurzenie w imię Pana Jeszu.”

Dzieje 19:5


Często w obronie trójjedynego zanurzenia używa się argumentu, że "Raczej bym stosował się do polecenia słów Chrystusa, niż wzorował na Dziejach Apostolskich". Jednakże ten sposób logiki sytuuje posłańców wyszkolonych przez Mesjasza w pozycji nieposłuszeństwa i czyni wszystkie ich zanurzenia nieważnymi. Ja takiego rozumowania nie akceptuję.

Jeśli wierzysz, że Nowy Testament powstał z woli i natchnienia Bożego i jest „pożyteczny do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości - aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu” (2 Tymoteusza 3:16,17) to nie unieważniałbyś całej relacji dla jednego wersetu. Zwłaszcza, że są powody by uznać ten werset za dodany w późniejszym czasie. Tak jak zaznaczyliśmy na wstępie należy wszystko sprawdzać czy rzeczywiście to, co czytamy ma potwierdzenie i jest zgodne z prawdą. Apostołowie byli posłani do głoszenia i zanurzania po wcześniejszym przygotowaniu. Oni też lepiej wiedzą od nas co Chrystus Pan im kazał i jak mieli jego polecenia wykonywać.

7. Test znaczenia.

Jakie znaczenie jest przypisywane w Piśmie zanurzeniu wierzących w imię Ojca Syna i Ducha Świętego?
Żadne!

Jakie znaczenie jest przypisywane zanurzeniu w imię Jeszu?

Po pierwsze, Pisma uczą, że zanurzenie w imię Jeszu jest aktem nawrócenia dla przebaczenia grzechów (Dzieje Ap. 2:38)

Po drugie, zanurzenie w Jego imieniu jest połączone z obietnicą zanurzenia w Duchu Świętym, (Dzieje Ap. 2:38)

Po trzecie, zanurzenie w imię Jeszu jest połączone z naszą identyfikacją i personifikacją śmierci i pogrzebania Chrystusa (Rzymian 6:1-4 i Kolosan 2:12).

Po czwarte, zanurzenie w imię Jeszu oznacza, że przyoblekamy Chrystusa (Gal. 3:27).

Po piąte, zanurzenie w Jego imieniu jest nazywane obrzezką Pomazańca i odzwierciedla zdjęcie starego człowieka grzechu. W ten sposób stajemy się nowym stworzeniem w Mesjaszu (Koi. 2:11-12, 2 Kor. 5-17).

Chrzest w potrójne imię może tylko odzwierciedlać wiarę w trynitarną doktrynę i ludzkie credo stworzone dla wsparcia tej wiary.

8. Test równoległych świadectw.

Dzięki Bożej opiece tekst Mateusza 28:19 nie jest jedynym zapisem w ewangeliach naszego Pana. Łukasz również zapisał to zdarzenie z dużą dokładnością. W Łukasza 24:46-47 jest napisane o Synu Boga mówiącym w trzeciej osobie:

„W imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.”
Łukasza 24:47

Sam już ten zapis przywraca właściwy tekst ewangelii Mateusza 28:19, gdzie Jeszu mówi w pierwszej osobie: "w moim imieniu".

Ponadto ewangelia Marka podobnie zapisuje to przesłanie z użyciem podobnych słów:

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię każdemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie zanurzenie, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać…”

Marka 16:15-18


Mimo że Marek mocno rozbudowuje nakaz to jednak nie ma tam nic o Ojcu, Synu i Duchu Świętym, podobnie w relacji Łukasza. Prawdę pisząc u Mateusza także nie ma nic o Ojcu i Duchu, jeśli weźmiemy pod uwagę wersję, jaką znał i posługiwał się Euzebiusz. Przypomnijmy, że jego wersja ewangelii Mateusza 28:19 jest taka:

"Idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody w moim imieniu, ucząc ich przestrzegać to, co wam rozkazałem".

9. Test uzupełniających się cytatów.

Podczas gdy nie istnieje tekst, który proponuje pochwalny cytat z użyciem frazy trójimiennej, to istnieje uderzające podobieństwo pomiędzy Mat 28.19 po skorygowaniu, a Rzym. 1:4-5. Zauważ następujące podobieństwa:

"Idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody w moim imieniu, ucząc ich przestrzegać to, co wam rozkazałem".

Mat. 28.19-20

„a który został Synem Bożym według mocy, ducha uświęcającego, przez zmartwychwstanie Pana naszego Jeszu Pomazańca, przez którego otrzymaliśmy przywilej i posłannictwo, aby przyprowadzić wszystkie narody do posłuszeństwa wiary dla chwały jego imienia”

Rzymian 1:4-5


idźcie" = „otrzymaliśmy … posłannictwo
czyńcie uczniami … ucząc ich przestrzegać to" = „przyprowadzić … do posłuszeństwa wiary
wszystkie narody" = „wszystkie narody
w moim imieniu" = „dla chwały jego imienia

10. Test zasady.

Napisane jest:

 „I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jeszu, dziękując przez niego Bogu Ojcu". 
Kolosan 3:17

Przesłanie sformułowane przez Pawła jest jasne. Słowo "cokolwiek" zawiera wszystko i z pewnością zawiera również zanurzenie, jako, że zawiera ono zarówno słowo i czyn. To tradycyjne słownictwo w Mat. 28;19 z użyciem potrójnego imienia nie jest zgodne z tą zasadą. Natomiast krótsza fraza jest. To udowadnia, która z fraz jest sfałszowana. Słowo Boże nie przeczy sobie, lecz się uzupełnia.

Paweł nie tylko głosił tą zasadę, ale również stosował w kontekście zanurzenia. W Dziejach 19:1-5 znajdujemy uczniów Jana, którzy byli zanurzeni w czasie jego służby. Tak jak zanurzenie w imię Jeszu, zanurzenie Jana był dla pokuty (Marka 1:4, Dzieje 2:38). Jan głosił w swoim zanurzeniu, że przyjdzie po nim Ten, który zabierze grzechy świata i będzie zanurzał w Duchu Świętym.

„Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów. Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? A oni do niego: Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty. Jakie więc zanurzenie przyjęliście? - zapytał. A oni odpowiedzieli: Zanurzenie Janowe. Jan udzielał zanurzenia nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jeszu - powiedział Paweł. Gdy to usłyszeli, przyjęli zanurzenie w imię Pana Jeszu.

Dzieje 19:1-5


Paweł zastosował tę zasadę i zanurzył ich w imię Pana Jeszu. I w ten sposób używając testu praktyki znajdujemy silne potwierdzenie dla frazy w "moim imieniu".

Do tych 10 testów dodałbym jeszcze jedenasty. Nawę go testem wiarygodności świadków.

11. Test wiarygodności świadków.


"Oto teraz po raz trzeci wyruszam do was. Na ustach dwu albo trzech świadków zawiśnie cała sprawa."
2 Koryntian 13:1 


Żeby nie było że ta zasada opiera się na jednym wersecie podaje kilka innych potwierdzających ważność wielu świadków - 1Tm 5:19; 1Tm 6:12; 2Tm 2:2; Hbr 10:28.

Biblia nakazuje nam w ważnych sprawach opierać się na kilku świadkach. Według nakazu biblijnego jeden świadek w istotnych sprawach jest niewiarygodny. Z pewnością w sprawie sposobu dokonywania zanurzenia mamy do czynienia z bardzo ważną sprawa, bo warunkującą nasze zbawienie. Właściwie trudno sobie wyobrazić coś równie ważnego, dlatego zasada biblijna powinna być w tym przypadku zastosowana a Stwórca gdyby chciał nam coś przekazać oparłby się na minimum dwóch świadkach.

Skoro, więc w Nowym Testamencie mamy tylko jeden werset i to w dodatku bardzo wątpliwy, który by mówił o chrzcie w imię Ojca, Syna i Ducha, a dużo więcej wersetów mówiących o zanurzeniu w imię Jeszu, to sprawa jest przesądzona.


"I my zatem, mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, zrzuciwszy wszelki ciężar, grzech, który nas łatwo zwodzi, biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach."
Hebrajczyków 12:1


Dlatego za prawdziwą wersję ewangelii Mateusza 28:19 uznajemy:
"Idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody w moim imieniu, ucząc ich przestrzegać to, co wam rozkazałem".
_____________________
krzysztof pomazańcowy