Czy chrześcijan obowiązuje zakaz spożywania krwi?

Skoro zakaz spożywania mięsa z krwią dostał Noe z rodziną w chwili, gdy byli jedynymi ludźmi na ziemi to znaczy, że zakaz ten dotyczy wszystkich ludzi na ziemi, z zastrzeżeniem, że dotyczy wszystkich tych, którzy chcą żyć zgodnie z wolą Boga. Ludzie, którzy odrzucają Boga mogą żyć jak im się podoba z tym, że powinni pamiętać o słowach.

Hebr. 9:27  ...Przeznaczono ludziom raz tylko umrzeć, a później będą mieli wyrok.

Swój artykuł kieruje do tych, co pragną dostosować swoje życie do wymagań Stwórcy. Dla mnie i dla ciebie czytelniku to, co pisze w Świętych Pismach jest prawem i drogowskazem. Oznacza to, że jeśli wszyscy ludzie na ziemi dostali zakaz spożywania mięsa z krwią to wszyscy i koniec. W momencie, gdy Bóg wyjawiał swą wolę Noemu nie było narodu żydowskiego, więc nie dotyczy to tylko żydów. Błędne jest, więc rozumowanie, że to żydowskie prawo, które chrześcijan nie obowiązuje. Ono obowiązuje wszystkich. Obowiązywało zanim pojawił się pierwszy Żyd i obowiązuje nadal. A o to kilka dowodów na prawdziwość i słuszność tego, co napisałem.

"Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami"

Towarzystwo Strażnica twierdzi, że zawsze istniała organizacja Boża za pośrednictwem, której Stwórca kierował swoimi czcicielami.

Dopóki było niewielu chwalców Jehowy, dawał On wskazówki głowom rodzin, na przykład Noemu i Abrahamowi, którzy w swoich rodzinach odgrywali rolę Jego rzeczników (Rodz. 7:1, 7; 12:1-5). Gdy Jehowa wyzwalał Izraelitów z Egiptu, dawał im polecenia przez Mojżesza (Wyjścia 3:10). Przy górze Synaj Bóg zorganizował swój lud w naród i nadał mu prawa i przepisy dotyczące wielbienia oraz stosunków międzyludzkich (Wyjścia 24:12). Ustanowił kapłanów, aby przewodzili w oddawaniu Mu czci i pouczali lud o Jego wymaganiach, a niekiedy posyłał proroków, żeby w razie potrzeby napominali i ostrzegali lud (Powt. Pr. 33:8, 10; Jer. 7:24, 25). Chociaż więc Jehowa wysłuchiwał modlitwy poszczególnych czcicieli, to jednak wskazówek udzielał im poprzez organizację.

Wnikliwe Poznawanie Pism tom II strona 89-96

Jednak zawsze Bóg posługiwał się tymi ludźmi, którymi chciał i często zadania były przydzielane im bez konieczności współpracy czy nawet poznania się osobistego. Do najbardziej znanych przykładów nalezą prorocy. Każdy o nich słyszał i jak wiadomo żaden prorok nie podlegał kapłanom lub królowi. Bóg wybierał, kogo chciał i kierował nimi przez swego Ducha.

Gdyby było inaczej to Eliasz nie popadłby w przygnębienie.

1 Królewska 19: (3) Zląkł się więc i ruszył w drogę, aby ocalić swoje życie, i przyszedł do Beer-Szeby, która należy do Judy, i tam pozostawił swojego sługę. (4) Sam zaś poszedł na pustynię o jeden dzień drogi, a doszedłszy tam, usiadł pod krzakiem jałowca i życzył sobie śmierci, mówiąc: Dosyć już, Panie, weź życie moje, gdyż nie jestem lepszy niż moi ojcowie. (5) Potem położył się i zasnął pod krzakiem jałowca. Lecz oto dotknął go anioł i rzekł do niego: Wstań, posil się! (6) A gdy spojrzał, oto przy jego głowie leżał placek upieczony i dzban z wodą. Posilił się więc i znowu się położył. (7) Lecz anioł przyszedł po raz drugi, dotknął go i rzekł: Wstań, posil się, gdyż masz daleką drogę przed sobą. (8) Wstał więc i posiliwszy się, szedł w mocy tego posiłku czterdzieści dni i czterdzieści nocy aż do góry Bożej Choreb. (9) I wszedł tam do pieczary, aby tam przenocować. Lecz oto doszło go słowo Pana tej treści: Co tu robisz, Eliaszu? (10) A on odpowiedział: Gorliwie stawałem w obronie Pana, Boga Zastępów, gdyż synowie izraelscy porzucili przymierze z tobą, poburzyli twoje ołtarze, a twoich proroków wybili mieczem. Pozostałem tylko ja sam, lecz i tak nastają na moje życie, aby mi je odebrać. (11) Rzekł więc do niego: Wyjdź i stań na górze przed Panem. A oto Pan przechodził, a wicher potężny i silny, wstrząsający górami i kruszący skały szedł przed Panem; lecz w tym wichrze nie było Pana. A po wichrze było trzęsienie ziemi, lecz w tym trzęsieniu ziemi nie było Pana. (12) Po trzęsieniu ziemi był ogień, lecz w tym ogniu nie było Pana. A po ogniu cichy łagodny powiew. (13) Gdy go Eliasz usłyszał, zakrył płaszczem swoją twarz, wyszedł i stanął u wejścia do pieczary, a wtedy doszedł go głos: Co tu robisz, Eliaszu? (14) A on odpowiedział: Gorliwie stawałem w obronie Pana, Boga Zastępów, gdyż synowie izraelscy porzucili przymierze z tobą, twoje ołtarze poburzyli, a twoich proroków wybili mieczem. Pozostałem tylko ja sam, lecz i tak nastają na moje życie, aby mi je odebrać. (15) A Pan rzekł do niego: Idź, udaj się w drogę powrotną na pustynię damasceńską, a gdy tam dojdziesz, namaścisz Chazaela na króla nad Aramem. (16) A Jehu, syna Nimsziego, namaścisz na króla nad Izraelem, Elizeusza zaś, syna Szafata, z Abel-Mechola, namaścisz na proroka na twoje miejsce. (17) I stanie się tak, że kto ujdzie przed mieczem Chazaela, tego zabije Jehu, a kto ujdzie przed mieczem Jehu, tego zabije Elizeusz.(18) Zachowam w Izraelu jako resztkę siedem tysięcy, tych wszystkich, których kolana nie ugięły się przed Baalem, i tych wszystkich, których usta go nie całowały.

Eliasz nie wiedział nic o istnieniu organizacji liczącej aż 7000 członków. Tymczasem w Izraelu nie tylko Bóg miał swoich wiernych czcicieli, ale byli też tam ludzie gotowi walczyć w obronie dobrego imienia Boga. Można powiedzieć, że Stwórca posiadał swoją organizację, ale kierował on nią osobiście a ludźmi posługiwał na swój sposób. Przypomina się przysłowie „niech nie wie lewica, co czyni prawica”. Poszczególni słudzy nie musieli znać wszystkich planów i nie było potrzeby by ogarniali całość sytuacji. Każdy miał swoje zadanie i nic mu było do innych sług.

"Nie przeminie to pokolenie"

Mateusza 24:32-34 A od figowego drzewa uczcie się przez podobieństwo! Gdy jego gałązka staje się soczysta i liście wypuszcza, poznajecie, że zbliża się lato. Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.  Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

Nasz Pan Jeszu często mówił o niegodziwym pokoleniu, które było świadkiem jego ziemskiej działalności (Mat 12:39,41,42,45; 16:4; 17:17; 23:36).

Kiedy Jeszu zapowiadaj, że to pokolenie nie przeminie to jego uczniowie łączyli te słowa z wypowiedzianymi wcześniej. One stanowiły całość. Uczniowie wiedzieli, jakie zdanie miał Pomazaniec na temat ludzi, wśród których przyszło mu głosić Dobrą Nowinę.

Mateusza 23:35,36 Tak spadnie na was wszystka krew niewinna, przelana na ziemi, począwszy od krwi Abla sprawiedliwego aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zamordowaliście między przybytkiem a ołtarzem. Zaprawdę, powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na to pokolenie.

W powyższych słowach Syn Boży zapowiada karę, która spadnie na żyjących wówczas ludzi. Kiedy więc zapowiada zniszczenie świątyni i mówi, że to pokolenie doczeka tego dnia to jego słuchacze bez wątpienia łączą jedną wypowiedź z drugą. W ten sposób dowiadują się, że kara dla tego pokolenia to właśnie zbliżająca się zagłada.

Czy naśladowcy Mistrza mogą w przybliżeniu określić termin spełnienia się tego proroctwa? Tak. Nie daje im to jednak zbyt dużo gdyż i tak dokładnego dnia i godziny nie poznają. Wiedzą tylko, do kiedy najpóźniej może się to wydarzyć.

Skąd mieliby wiedzieć, jaka jest granica dla pokolenia? Oczywiście z wcześniejszych opisanych w Świętych Pismach opowieściach. Zdarzyło się już wcześniej, że pewne pokolenie miało zbyt małą wiarę i nie było całkowicie posłuszne Bogu. Stwórca wtedy zapowiedział:

4 Mojżeszowa 32:13 Wtedy rozgniewał się Pan na Izraela i sprawił, że błąkał się on po pustyni przez czterdzieści lat, póki nie wymarło pokolenie, które uczyniło to, co jest złe w oczach Pana.

Dlaczego 40 lat wystarczyło by wymarło pokolenie skoro ludzie wówczas spokojnie dożywali 70 lat? Otóż do pokolenia, które spotykała kara nie zaliczano osób, które nie miały wpływu na ich zachowanie. Ludzie poniżej 30 lat w ogóle nie mogli zabierać głosu nie ponosili, więc odpowiedzialności za zachowanie swoich starszych rodaków.

Czy zapowiedź Syna Bożego spełniła się w pierwszym wieku naszej ery? Tak. Zagłada tego pokolenia miała miejsce 37 lat po wypowiedzeniu tego proroctwa. Według biblijnego wzorca, więc pokolenie nie przeminęło przed spełnieniem się tych słów.

Naśladowcy Pomazańca pamiętali o pokoleniu z czasów Mojżesza. Świadczy o tym fakt, że Paweł udzielał rad przypominając te wydarzenia i nawołując by kroczący drogą Pana nie popełnili podobnego błędu.

Hebrajczyków 3:8-11 nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na pustyni, gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez czterdzieści lat. Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich, toteż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do mego odpoczynku. 

Oczywiście w czasach Mojżesza Bóg zapowiedział, że w 40 lat dojdzie do zmiany pokolenia, że to pokolenie niedowiarków wymrze w tym czasie. Jeszu zapowiada odwrotnie, że pokolenie niedowiarków, które jego odrzuciło na pewno nie wymrze zanim nadejdzie kara/koniec.

Czy my dziś możemy odnieś pożytek z faktu, iż wiemy jak długo trwa biblijne pokolenie? Sama liczba 40 lat nic nam nie mówi. Gdyby nawet miało to przełożenie na czasy końca to i tak nie wiemy, od jakiego momentu powinniśmy zacząć liczyć zmianę pokolenia.

W czasach Mojżesza podobnie jak za dni Pomazańca początkiem liczenia był moment ogłoszenia wyroku. A kto dziś miałby taki wyrok ogłosić?

Zamiast spekulować na ten temat potraktujmy poważnie przestrogę:

Dzieje 1:7,8 Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.

Mateusza 25:13 Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

_______________________
 krzysztof sługa pomazańcowy 

Zapraszam na stronę Świadkowie Jehowy poznają prawdę.